RPG

-Twierdza? Więc jesteś Watażką. Gratuluje. Co do prawa mam na myśli prawo walki o tytuł wodza. Mają do niego tylko watażkowie. Tacy jak Ty. Chyba wiedziałeś o tym? -popatrzył na Ciebie zdziwiony. -Magowie mi to zrobili. -poklepał się po klacie. -Sam nie wiem w jakim celu jednak przywykłem do tego.
Niskie morale wynika z przegranej, utraty ożaglowania, pojmania i pogody. Na to nie masz wpływu. A Zenek jest popierdolony z natury.
Teraz gryzie Tordaka po okutej w stal rękawicy.
Podszedłeś do dziewczynki na tyle ile Ci pozwoliła i pokazałeś łakocie. Jednak ona uciekła aby po chwili przyjść z zielonowłosą i zielono oka młoda elfką. Jej szpiczaste długie uszy są skierowane w tył. Na ramieniu ma tatuaż z numerem IX.
-Ona nie ma numeru więc nie może odpowiedzieć Ci na żadne pytanie. Więc o co chodzi? - na plecach ma dziwny łuk w kołczanie a przy pasie rapier.

Szanse zawsze są. W walce jest wiele czynników, które mają miejsce w czasie pojedynku. Jednak twój instynkt wojownika podpowiada Ci, że lepiej nie mieć w nim wroga.
IX wzięła pierniki i jeden schowała do kieszeni a drugi dała niebieskowłosej.
-Kusze zrobił gnom z krasnoludem a ogień sporządza alchemik. Nie wiem czy są na sprzedaż czy nie. Ta wiedza wybiega ponad moje kompetencje. - patrzy na Ciebie uważnie i ostrożnie dobiera słowa.
Łuk zrobiony jest z jakiegoś egzotycznego drewna i kości. Prawdopodobnie humanoidalnej rasy.

Popatrzyła się na Ciebie zdziwiona.
-Nie jedziemy na tym samym wózku z dwóch powodów.
Po pierwsze My żyjemy i służymy tylko dla XIII. A z tego co pamiętam on was pojmał więc jesteście jencami na jego łasce.
Po drugie ciągnięcie mnie za język nic Ci nie da bo nie mam żadnych większych uprawnień poza tymi jakie mają Elitarne Numery.
Zwracać się do mnie możesz jako Niższa Elitarna 9. - popatrzyła na Ciebie oburzona.
W kieszeni nie masz już nic do jedzenia poza kawałkiem suszpnego mięsa.

Elfka skłoniła się i odeszła z młodszą koleżanką.
Ty wyszedłeś na zewnątrz. Po drode na mury miałeś wrażenie że jestes obsereowany. Śnieg smaga Twoją twarz. Na wschodniej baszcie widzisz 13.

Wspinam po schodach się na górę z lekkim grymasem badając swoją mobilność odnośnie ostatnich poparzeń. Gdy już wszedłem powoli podchodzę do baszty i podziwiam widoki.
Hmmm te spalone budyneczki to chyba nie z mojej ręki. Trochę lipa jak ktoś tu mieszkał.
Jak 13 jest gdzieś w pobliżu to - No pewnie. Tylko trochę osmolone.

Wpatruję się w krasnoluda i podziwiam jego zdolności bojowe. Zabijanie tych przerośniętych robaków to nie lada wyczyn i krasnal chyba nie od wczoraj się tym zajmuje. Oceniam fortyfikację i myślę, że żeby ją zdobyć potrzebne by było dużo sprzętu oblężniczego z wieżą, taran z dachem i z tuzin katapult. A ja podszedłem pod mur goły i wesoły chociaż przejście z negocjacji do przemocy było nad wyraz płynne.
Bardziej niż krajobrazem i technikaliami fortu cieszę oko białowłosą elfką, wszystkie elfki są ładne, nawet ja ork z gór potrafię to przyznać mimo rasowych uprzedzeń. Ta w przeciwieństwie do poprzednich eflickich tubylców jest chyba starsza?
Podzieliłbym się z 13 i elfką swoimi złotymi przemyśleniami na temat tej warowni i terenu ale słowa ugrzęzną mi w gardle bo przecież jestem jeńcem, który przed chwilą atakował ich...
W tej sytuacji podchodzę do nich na odległość umożliwiającą rozmowę i patrzenie na szczegóły. Pochylam witająco głowę w ich kierunku jakbym był na jakimś królewskich dworze - Strzelam, że poza nami mieliście już gości. - Mówię nieśmiało przenosząc wzrok na wypalone domki. Po czym dalej się rozglądam i oglądam krasnoluda zerkając na srebrnooką mieszkankę twierdzy. I krótko zastanawiam się co tu 13 robi z koleżanką.

Nie ważne czy walczy nieefektownie, ważne że efektywnie. Jego wiedza i wprawa w walce z robalami może mi się wielce przydać. Trzeba wiedzieć kiedy nie narażać się na plucie kwasem i pewnie wyprowadzać ciosy. Ja z moją siłą mógłbym też sporo krzywdy wyrządzić robalowi, tylko moje obeznanie wymaga praktyki. W górach nierzadko zdarzało się walczyć z większymi stworami to i tutaj na pewno mnie to nie ominie stąd moja uwaga jest przykuta do robaków. Gdyby nie moje kontuzje za raz bym dołączył do krasnoluda i płatał te insekty razem z nim.
Patrzę na 13 i jego płonący mieczyk. - Co to za sztuczka... Szykujesz się do walki na dole z robalami?
Quartet, ach... taaak... już chyba wiem czemu niechętnie mnie tu widział. Bo spieprzyłem z Tarugi gdzie miałem wykonać dla niego misję. - Uśmiecham się ironicznie sam do siebie.

- Słyszałem o Varelu, ponoć gnieździ się na Żelaznych Wydmach. Quartet zawsze wspominał że traktuje nas jako pionki bez wchodzenia w szczegóły. Wyższych celów? Ciekawe, bo jak dla mnie Quartet sam nie wie czego chce a stanie się złym to forma zabawy. To półbóg i zwykły śmiertelnik nie nadąży za jego tokiem myślenia. Wiele bym dał by mieć taką moc ale magia zawsze mnie odpychała. Widzę, że dosyć daleko was wywiało z Tarugi. Okopaliście się w tej twierdzy, skądinąd ładnej, ale chyba nie spodziewacie się delegacji pościgowej?