RPG

-Będziesz miał czas doktorze na to by przeanalizować sprawowanie się żniwiarzy w walce co pozwoli na znaczne ulepszenia podczas odbudowy. One są dziećmi Valarian dlatego nawet jeśli ma to potrwać lata to przywrócimy je do życia. Jesteśmy im to dłużni. Przygotuj również plany ogromnego budynku w kształcie katedry. Wielka Katedra Czempionów. Budowa niech się zacznie już teraz. Zaś co do państw Unii to z radością przyjmuję ten fakt i zaraz po zakończeniu wojny oraz uczczeniu pamięci poległych rozpoczniemy negocjacje z ich przywódcami. I oczywiście chętnie wysłucham co masz mi do powiedzenia na temat tych krajów. Belasco zaś niech się rozgości i poczeka na mój powrót. Mam nadzieję, że przyniósł dobre informacje.-
Rozumowanie Annihilatorów jest wręcz zdumiewające, lecz nie ma co sobie zawracać tym głowy.  Potężniejsze jednostki?? Pięknie więc to będę robić. Skupię się na walce. Wydłużam delikatnie włosy. Niegdyś tylko to robiłam i byłam w tym cholernie dobra. Mam na koncie Drilla i Sawa. Pora by inni dołączyli do listy

Odpalam całą swoją siłę. Potęgowanie mocy, włosy samsonki 100m plus sayan jak da radę, jak nie to trudno. Samsonka oferuje o wiele więcej możliwości.  Staram się szybko ocenić kto jest dowódcą ale sądzę iż ten kolorowy jegomość.
-Królewscy Gwardziści. Wszyscy z was udowodnili ciężką pracą na to by być w tej formacji. Dzisiejszy dzień niech będzie pierwszym dniem reszty życia, ŻYCIA VALARIAN ORAZ CAŁEGO IMPERIUM!!!-
Otwieramy bramy po czym fizycznym teleportem wjeżdżam z kolanka w kolorowego gościa. Po czym wyciągam flet od demona ribast i atakuję nim mych rywali. Przy takim natężeniu energii powinien ładnie się naładować.

Odpaliłaś złote włosy sayianki, teraz twoja wampirza siła fizyczna zmieszała się z siłą samsonki. Po odpaleniu sayianki musiałaś zrzucić zbroję, poza tym nie wytrzymałaby ona żadnego Twojego ciosu fizycznego, zbyt monstrualna siła. Po Twoich słowach i otwarciu bramy Królewscy wlecieli w legion pancerników i zaczęli ich sponiewierać jak szmaty.
Ty zaś poruszasz się teraz fizycznym teleportem z tymże znacznie zwiększyła się precyzja tej umiejętności, wleciałaś w kolorowego rycerza z kolanem i wbiłaś je w jego wielką, grubą pawęż. Przeleciałaś z nim kilka kilometrów potrącając śmiertelnie kilka oddziałów wrogiej piechoty a siła uderzenia i sparowania ciosu rozorała grunt i zrobiła wielkie, głębokie koryto w ziemi. Pawęż wojownika nawet nie ma rysy, jednak cała się pali od spotęgowanej siły. Kolorowy lansjer tylko się otrzepał mówiąc - Stara devadoriańska szkoła, nic tylko bazowanie na rasach i ich potędze fizycznej. - Zastawił się pawężą i pchnie swoją wielką rohatyną, z piekielną szybkością, można by rzec, że zajście fizycznym teleportem od tyłu z kontrą jest niemożliwe. Jest cały zapuszkowany tą kolorową zbroją i widzisz, że ciężko będzie się przez nią przebić. Jak na razie niszczysz wszystko wokół, prócz jego tarczy, musi bardzo dobrze absorbować siłę uderzenia. Twój flet naładował się solidnie, ale do energii, która niegdyś zmiotła króla Reebast jest bardzo daleko.

Zionęłaś infernem ognia piekielnego i użyłać serii wewnętrznych eksplozji, lecz wtenczas zastawiony koleś szarżuje w Ciebie rohatyną z ogromną szybkością. Wewnętrzna eksplozja nie podziałała, bo miałaś na widoku jego wielką pawęż i rohatynę, lecz pawęż od serii ucierpiała i lekko się pokrzywiła. Nie zdążyłaś zobaczyć jaki efekt przyniósł ogień piekielny, aż do momentu, gdy dźgnął Cię dosyć głęboko rohatyną w brzuch, tuż pod splotem słonecznym. Mógłby przebić Cię na wylot, ale w ostatniej chwili zrobiłaś czarną maskę zagłady i go odrzuciłaś, a jemu wypadła z ręki płonąca ogniem piekielnym pawęż. Jego zbroja to wytrzymała bez większych zniszczeń, inna sprawa się ma do otoczenia, teraz jesteście nad wielkim kraterem w kształcie półkuli.
Lansjer z trzonu swojej rohatyny utworzył ruchomą ścianę z wody, którą spowijają białe obłoki. A ty masz głęboką ranę na brzuchu i masz przecięte niektóre mięśnie brzucha, a co za tym idzie masz ograniczoną możliwość zginania się na unik, lub składania się do ciosu. Kolorowy gościu teraz ma inną tarczę i trzyma swoją broń w obu rękach, mówiąc - Czym ty kurwa jesteś, piekielny pomiocie...

Cisnęłaś w niego płonącą tarczą ustawioną w poziomie, on zatrzymał ją swoją wodną tarczą, a ogień piekielny zgasł w niej. Teraz rycerz ma pawęż w dłoni, która się nie pali. Nie wiesz co to za woda, która gasi nawet ogień piekielny, ale widziałaś, że i woda trochę wyparowała. Ciskasz w niego piaskiem i drobinkami skał za pomocą Vesper, on zasłania się pawężą i wodną ścianą, ale ty masz nieograniczoną ilość materiału do nawalania i robisz spam. Zasypałaś go pociskami i zniszczyłaś jego pawęż. Twoje Vesper musi odsapnąć, zniszczenie tej tarczy było najtrudniejszą i najbardziej wymagającą wysiłku rzeczą na tej wojnie. Jego tęczowa aura nie pozwala ci kontrolować jego części zbroi ani tego, co pod nią jest. Znasz jakieś słabe zaklęcia lekkiego leczenia, poza tym bazujesz na w miarę szybkiej regeneracji wampirzej i sayiańskiej. Jednak Twoje ciało po buffach jest w stanie poruszać się bez problemowo za pomocą fizycznego teleportu i tak siejesz spustoszenie w zwarciu, z tymże przeciwnik jest mocno zapuszkowany.
Kolorowy rycerz wzmocnił swoją tęczową aurę i leci na Ciebie z samą rohatyną i ponownie chce cię za wszelką cenę nadziać.

Rycerz leci na Ciebie z wodną ścianą przed sobą i próbuje Cię dźgnąć, lecz Ty zafundowałaś mu Polar-Volcano i odrzuciłaś go. Twój wysyp kulek też zaowocował tym, że na razie nie ma co się do Ciebie zbliżać, rycerz leży na ziemi, jego zbroja jest popękana, a jego wodna ściana została automatycznie dezaktywowana. Jednak dopóki jest w jednym kawałku dopóty nie możesz uznać walki za zakończoną. Ty nagle usłyszałaś bezpośrednio za sobą smoczy ryk, gdy się odwróciłaś, ujrzałaś ogromnego smoka, z kolorowymi łuskami, lecącego ze szponami w Twoją stronę, by Cię ściąć. Zrobiłaś szybki unik fizycznym teleportem, ale smok lekko potrącił Cię skrzydłem a Ty sturlałaś się po ziemii. Smok doleciał do rycerza a ten wskoczył mu na plecy. Od tego smoka bije sto razy większa i intensywniejsza aura tęczowa. Ten koleś to musi być jakiś elitarny smoczy jeździec, który ma jedną z najsilniejszych żywych artylerii.

Twój promień Khorna jest energią magiczną wywołaną przez gniew i uderza z małym impetem, lecz ma dużą siłę przebicia. Używasz dwóch ataków, pierwszy został uniknięty przez dystans jaki was dzielił, smok wyleciał w górę i generuje w pysku jakąś substancję energetyczną. Gdy puściłaś Polar Volcano, smok zmiótł to olbrzymim podmuchem tęczowego ognia, który spoczął na ziemi i na Tobie, co raz bardziej się rozprzestrzeniając. A ty nawet nie czujesz poparzeń, tylko osłabienie ciała i umysłu, oraz nabawiłaś się dużych zadrapań na całym ciele, dopiero potem, gdy już odruchowo wyskoczyłaś z paleniska, poczułaś, że ogień wysysa kolor z otoczenia, i wielki fragment ziemi jest wyblakły i bezbarwny. Na sobie też widzisz utratę kolorów. Nawet nie mogłaś użyć promienia Cintusa przez poczucie osłabienia i ubytku energii.
Jesteś pewna, że żniwiarze toczą gdzieś walkę ze słabszymi, lecz liczniejszymi jednostkami ziemnymi i lotniczymi, i tutaj nie wiele by wskórały, przeciwko elitarnemu jeźdźcowi, którego Ty na pełnym gazie na razie nie możesz sforsować. Teraz widzisz, że kolorowy smoczy jeździec nie ma zamiaru uciekać, zwłaszcza, że z jego strony zbliża się mały oddział marynarki z wyższej półki. Przez chwilę czułaś się osamotniona, lecz z Twojej strony ukazało się paru Królweskich, którzy oderwali się od walki przy bramie. Otoczenie jest zaorane i pozbawione kolorów, miejsce wygląda bardzo przygnębiająco i nienaturalnie. Kątem oka dostrzegasz we wrogim oddziale jakąś ubraną w stalową zbroję czarnowłosą kobietę z dwoma mieczami, którą widziałeś u boku Rantara podczas konspiracyjnej wizyty na Kwiecistej Wyspie. A za nią biegnie podobna ekipa uzbrojonych wojowników, która również była z Rantarem. Smoczy jeździec polega teraz na swojej bestii i zieje swoim tęczowym podmuchem w ziemię, a tęczowy ogień szybko spawa po ziemi i robiąc ścieżkę ognia zmierza w stronę bramy fortecy kilka kilometrów dalej. Jeden z Królewskich wyleciał w górę i chciał przywalić wielkim toporem smokowi, ale nie udało mu się, smok się zorientował i odleciał, tym samym przerywając podpalanie powierzchni.
Reszta grupki Królweskich leci to na jeźdźca, to na oddział. Ty jesteś najbardziej wysunięta w stronę oddziału i kobieta w stalowym pancerzu z mieczami już obrała Ciebie za cel. Nie jest to zwykły pancerz, jest wykuty bardzo nietypowo jeśli chodzi o kształt i imituje jakiegoś potwora. Zbroja wojowniczki nie zakrywa brzucha, przedramion i twarzy.

Wewnętrzna eksplozja unieszkodliwiła kilku uzbrojonych wojowników i dałaś automatyczną przewagę Królewskim, którzy i tak radzą sobie nieźle. Ta kobieta, która najwyraźniej dowodzi tym wrogim oddziałem szarżuje na Ciebie z dualami, Ty próbujesz kontrolować Thiago i udało Ci się ruchomą zbroją zatrzymać potężny atak z jednej szabli. Miliony iskier poleciało w górę od kontaktu ze zbroją, a wojowniczce trysnęła krew spod opancerzenia na torsie. Jest mocno zdziwiona i mocno krwawi, Thiago miał ją sprzątnąć z kopa lecz na ratunek ruszył jej jakiś inny wielki rycerz, który powalił na ziemię Thiago i razem toczą się do wielkiego krateru. Na pomoc swojej dowodzącej ruszyło dwóch takich bysiorów, lecz jeden Królewski z góry zaatakował jednego wbijając mu idealnie od góry w czubek głowy pikę, która wyszła przez miednicę. Ludzka krew polała się strumieniem, drugi korzystając z dystansu wyciągnął kuszę i wbił serię stalowych bełtów w plecy valariańskiemu rycerzowi, lecz Królewski widocznie nie wiele sobie z tego zrobił i szybko zszedł ze swojej ofiary i podbił do strzelającego z kuszy i wbił mu opancerzone pięści z dwóch stron w głowę i zmiażdżył jego hełm niczym puszkę po piwie. Z hełmu wyleciała porcja krwistej cieczy wymieszanej z mózgiem. Ten sam Królewski szybko znalazł się przy dowodzącej i ją obezwładnił, wyrywając jej szable i przykładając jej obie skrzyżowane do szyi. Patrzy na Ciebie pytająco, czy zabić, czy pojmać. Obszar wokół niego i Ciebie jest póki co bezpieczny, valariańska elita daje radę i po raz kolejny roznoszą wroga w puch. Nawet smoczy jeździec walczy bardzo pasywnie i wycofuje się z pola walki ziejąc strumieniem tęczowego ognia, który jako jedynyny stwarza realne zagrożenie dla Królewskich.

Widzisz, że z daleka przybywa kolejna, tym razem sto razy większa armia. Do Was przybywają bez przerwy posiłki, oraz powoli valariańska artyleria ziemska przystępuje do ofensywy. Z podziemnych baz stacjonarnych wydobywa się co raz więcej żołnierzy i teraz idą na całość.