RPG

Wylądowałą ci na ramieniu po czym dostawiłą do szyi ostrze.
-Nie żyjesz. Włąśnie cie zabiłam. Pawidłowy odruch to atak. - schowała miecz i gwizdłą.
Rex podniusł głowe i przestał zjadać jakiegoś dzieciaka. Przybiegł do niej zadowolony.
-Każda ekcja cie czegoś nauczy i przyda sie w przyszłości. - popatrzyła na ciebie pustymi oczyma i ruszyła znowu zostawiając cię z tyłu.

-Kto ci powiedział, ze wspólny. Ja jadę przodem aby cię nie zabili sieroto. - Rex skoczył i znalazła sie po drugiej stronie wąwoziku.
Ty w zbroi nie dasz rady przeskoczyć tego.
-Ty idź dołęm a ja gurą. Narka. - pojechała zostawiając cię samego jak palec.

Zejście w dół to przepaść lub małą ścieżka ale wątpisz aby wytrzymałą twój ciężar w pancerzu. Jesteś dość ciężki w 35 kilowej zbroi sam młot wazy coś koło 10 i do tego twoja waga. A jej już dawno nie widzisz na wschód w odległości kilku kilometrów widzisz łagodniejsze zbocze schodzące do samej doliny. Tam zabiliście tych nomadów.

Nie widzisz nic co by cię zaniepokoiło poza tym, że mijajac tamto miejsce pełno było tam krwi. Red zniknełą ci całkowicie z oczu. Młot ciąży na plecach a zbroja ociera cię. Jednym słowem szybko się męczysz i jest ci gorąco. Idąc tak godzinami racjonując wodę dotarłeś do małęgo płaskowyżu. Na którym siedzi beduin z włucznią. Jest brązowy i dość wysoki, wyższy od ciebie ale za to dużo szczuplejszy.
-Wreszcie ktoś tędy przeszedł. Stój ta ziemia jest moja. chcąc przejść musisz mi zapłacić lub stanąć ze mną w szranki. - ścisnął włócznię aż drzewiec zaczął trzeszczeć. -Co wybierasz?

Nie było odpowiedzi ale silne pchnięcie i twoja dłoń nie wyczuła młota a coś ciężkiego upadło na ziemię wzbijając tumany kużu.
-Jestem Al Ahmed Aep Kalthar Gurdar IV. Prawowity syn włądcy klanu zamieszkującego tą prowincję. Więc jakim prawem masz mi mówić, że nie chcę walczyć z wami niebieskimy rycerzyami, którzy odbieraja mi ziemię i życie moich braci i siustr. - drzewiec pękł pod jego dłońmi a on ujął go wyżej tworząc półwłócznie.
Jego oczy pawają do ciebie nienawiścią mimo, że widzi cie pierwszy raz w życiu.

patrzy sie na ciebie nie mówiąc nic a z namiotu wyszłą RedDeath.
-To o tym psie ci mówiłam Al. Głośno szczeka jednak kły czasem też ma ostre. - popatrzyłą na ciebie z uśmiechem.
^Nie brak mu siły jednak ten pancerz jeszcze nie leży na nim dobrze. Wejdź przyjacielu zabójczyni. - rzucuił włucznię i wbiłą sie w zieie zostawiając tylko kilkunastu centymetrowy koniuszek nad powieszchnią ziemi.

-Znam go jakis czas. Płącił mi żywności za zabijanie buntowników kiedy ty dochdziłęś do siebie. Myślałeś, że mieliśmy zapasy tak sami z siebei. Zgromadzone przez doktorka szybko się skończyły a jeść coś trzeba. Poszliśmy na ukłąd. - Al przytaknął głową. -Ja umacniałam jego pozycje a my mieliśmy co jeśc.
Al wstał i zaczłą nerwowo chodzić.
^Jednak pojawiły się niebieskie zbroje i walczyly z kazdym plemienim stojącym im na drodzę i nie przechodzącym na ich wiarę. I tak z licznych plemion zostało tylko 15 w tym moje plemie Kalthar Gurdar cieszące sie szacunkiem i tradycjami. jednak zostało nas mniej niż kilka setek a śasiednie plemiona nękały nas bez przerwy zagrabiając nasze ziemie a przede wszystkim pastwiska. I wtedy spotkałęm ją. Chciałą mnie zabić ale moja włócznia i szabla była szybsza od jej szabli...
-Prawie zginełąm po prostej wymianie uprzejmości... - uśmiechnełą się.
^Jestem wojownikiem i znam się na moich broniach wiem jak walczyć skutecznie. Wada jest to, że w moim plemieniu brakuje utalentowanych wojowników dla tego poprosiłem o pomoc z zewnątrz. - popatrzył na ciebię. -Jak i teraz proszę ciebei. Zabij moich wrogów a moje plemie pomoże ci w przyszłośći.
Spojrzał na ciebie a Red sie uśmiechnął. Szepnełą mu chyba o planie z zamkiem.