RPG

Po otworzeniu zawiniątka widzisz mała czarną szkatułkę ale nigdzie nie ma miejsca na klucz. jedynie na wieczku jest małe wgłębienie.
Próbowałeś je otworzyć siła ale to nic. Po godzinie rozszyfrowałeś wiadomość.
A pisze w niej co następuje:
"Templariuszu Aleksandrze Cruger niniejszym mamy zaszczyt powiadomić Pana o tym, że został pan powołany do służby w Martwej Straży. Jest to formacja nie oficjalna pod patronem Czarnych Braci. Dla tego też zostaje pan mianowany na stopień zakonnika i przestaje pan tym samym być młodszym zakonnikiem.
Zmiana ta pomaga panu w wyborze formacji i upoważnia pana do 3 dni urlopu na księżyc ( 29 dni ). Ten czas masz do dyspozycji wedle uznania. Jednak nie jest on obowiązkowy. Ponad to dysponować będziesz też 100 srebrnymi Tystami ci księżyc na własne cele.
Jako zakonnik masz też obowiązek przejścia manewrów raz w roku na powierzchni odbywających się w trzech lokacjach na terenie kraju.
Zakonnik jest też zobowiązany walczyć za kraj i stanąć w jego obronie nawet 15 lat od dostania powołania. Po tym okresie morze przejść na należyty spoczynek. Jedna wyjątki są wtedy jeśli zakonnik służy w formacji podlega wtedy też wewnętrznym prawą formacji.
                                                                                         ...
Jest tego jeszcze więcej ale o prawach ogólnych, które masz już w  małym palcu.

Po wizycie u kwatermistrza Popatrzył na ciebie i uśmiechnął się.
-No młody pora na wybranie czarne kolczugi. - pokazał Ci kilka.
Każda z nich ma ślady znoszenia i jedne są w lepszym stanie inne w gorszym a są trzy.
Ta po prawo ma zniszczony rękaw, Środkowa porwane kółeczka na brzuchu a lewa jest najbardziej znoszona ale nie przerwana.

Ostatnio edytowany przez Ziutek (2016-01-23 21:59:54)

-Na cóż ? - sięgnął po kolczugę i odkręcił ją. -Tyr ci nie sprzyja Aleksandrze. - uśmiechnął się.
Cały tył zbroi jest poszarpany a szczerze mówiąc nie ma tyłu.
-Zajmie mi to tydzień. Musisz poczekać wiec poszukaj czegoś czym otworzysz szkatułę. Masz na to tydzień. Potem musi minąć 3 księżyce zanim będziesz miał kolejną szansę. - uśmiechnął się.
Po czym zabrał kolczugę do wnętrza baraku.

Strasznie szybko doszedłeś metodą prób i błędów, że musiałeś wypełnić zagłębienie krwią. Wtedy rozpadło się puzderko a w środku znalazłeś małą kryształową kulkę a w niej kolejną z czarną strzałka. Strzałka zawsze się kręci ale raz na godzinę pokazuje jakiś kierunek. Nic Ci to nie mówi a w bibliotece Czerwono-Białych nie znalazłeś żadnej wskazówki przez klejonych kilka dni.
Do Twoich uszu dotarło tylko że zdobyliście kolejny przyczółek. Ponosząc mniejsze straty niż przy pierwszym. A wróg nie wypuścił jeszcze do walki swoich atutowych kart. Niepokoi Cię to jak i milczenie pewnego jegomościa.

Mapę masz nie było trudno ją zdobyć. Tylko coś w drodze powrotnej z mieczem zakłóciło twój spokój.
-Aleksandrze ... - słyszysz głos za sobą.
Kiedy się odwróciłeś widzisz jakiegoś kleryka z Czerwono-Białych leżącego na ziemi a nad nim stoi jakaś tasmanoidalna istota o twarzy świerszcza. Wydaje tylko chrząknięcia i świsty. Jej dłonie i stopy są pokryte krwią. Lecz nie krwią kleryka. Ten tylko się potknął i wywalił.
-Na tyra cóż ... - urwał kiedy istota odskoczyła przestraszona a odłamki skalne ogłuszyły nieszczęśnika.
Teraz istota stoi znacznie dalej od ciebie a wewnątrz głowy słyszysz śmiech.
Po chwili odezwały się dzwonki alarmowe a liczni templariusze wybiegli w pełnym rynsztunku.

Paskudztwo skokiem minęło twój miecz o całe metry oddalając się poza twój zasięg. Kiedy ona skoczyła, źle wymierzyła i minęła cię o dziesiątki centymetrów. Z góry nadciągnął kolejny ale ten miał pecha trafiłeś go czysto w obronie rozcinając plecy po sam kręgosłup. Ich żółto-zielona posoka splamiła kamienne płyty chodnika.  A świergot konającego stworzenia sprawił że drugiemu zmienił się kolor oczu na czerwony a pancerz pokrył ciało ma kolor skorup żuka. Nie do końca zielony i czarny.
-"No to się przestało bawić". - pierwszy raz jego głos jest spokojny i peny.

-"Dziwne, że myślisz o dziewce w ferworze walki. Dziwny z ciebie człowiek. Ha ha ha!!!" - jego głos i śmiech rozbrzmiewają w twojej głowie.
Natarłeś na niego z impetem i oburącz wymierzyłeś cios. Jednak stwór zblokował go na przedramionach. Siła była tak wielka, że przesunęło go o kilka metrów w tył. Ty zaś usłyszałeś brzdęk pękającego ostrza. Jedyne co osiągnąłeś to popękanie jego pancerza na przedramionach.
Stwór zaświergotał i natarł jednym skokiem pokonując dystans was dzielący. Był blisko ale znowu pomylił odległości i poleciał jak pocisk wystrzelony z balisty przecinając powietrze ze świstem. Wbijając się w ścianę za wami.
W oddali dostrzegłeś oddział templariuszy biegnących ci na pomoc. jest ich 12 ale ich pancerze są zielone. Będą tu za kilka minut.

rozejrzałeś się i widzisz parę pałek, kilofów i masę rudy. Podniosłeś belkę najsolidniejszą jaką zobaczyłeś. Jest dość ciężka i nieporadna. Stwór w tym czasie natarł. Poczułeś siłę uderzenia. A wnętrzności odczuły siłę tego ciosu. Zwymiotowałeś krwią. Nie masz siły na atak. Tak bardzo cie boli. Dzięki dużej odporności jesteś świadomy jeszcze.
-"Czas się zabawić ale skutki idą na Twoje ciało mięczaku." - znalazłeś się w swojej klatce.
Demon natarł i jednym ciosem belki zmiażdżył ramię stwora. Drewno rozpadło się w drobny pył a kamień z śmiertelną kanonada odprysków poranił chowających się kopaczy. Bestia zaświergotała a oczy zmieniły barwę na czarną. natarła na twoje ciało ale demon pochwycił je w locie i zatrzymał.
-"Jest silna ledwo daje radę. Jednak Twoje ciało nie wytrzyma takiego obciążenia." - siłowali się przez chwile po czym demon rzucił nim jak szmacianą lalka. Po czym bestia wstała i wydała odgłos podobny do bulgotania a potem padła bez czucia. Potem poczułeś silny ból i znowu byleś w swoim obolałym ciele. Ledwo trzymasz się na nogach. Które jak i ręce masz połamane.
^Aleksandrze biegniemy. - słyszysz swojego byłego współlokatora.
Kiedy dobiegli każdy z nich się przeżegnał a z kilku gardeł wyrwał się jęk rozpaczy i żalu.
^Podnieście go i ostrożnie zabierzcie do medyków. Już !!! - dwóch młodzików wzięło cię na nosze i zaczęło biec.
Podróż nie była przyjemna. W jej trakcie spadłeś z noszy i zemdlałeś. Ocknołeś się cały w bandażach a nad tobą Stoi Tania Sabarh.