RPG

Cała podróż nie była łatwa na jaką wyglądała. 12 ciężkozbrjnych nie raz radowało wóz przed atakiem czerwców. Po licznych wzlotach i upadkach po 3 miesiącach wraca tylko wasza trójka rekrutów reszta zmarła z odniesionych ran. Mimo fachowej opieki nie było dla nich ratunku. A z waszej obstawy poległa dójka jeden zmieciony przez lawinę kamieni a drugi został opętany przez czerwca i wolał skoczyć w przepaść niż całkowicie dać przejąć swoje ciało.
Teraz jadąc między bujnymi łąkami widzisz doktora na koniu, który podjechał do was.
-Aleksander, Karl i Edward jak się dzisiaj czujecie? - zeskoczył miękko na wóz.
Po czym przebadał was dikładnie. I usiadł w rogu wozu.
-Doskonale się zagoiły rany. Jutro będziemy w mieście Vall tam tez was opuszczę i wraz z zakonnikami wrócę do fortu. - wyjął piersiuwkę.
Odkręcił ją i wziął tęgi łyk. Po czym wstał i rozejrzał się czy nikogo nie ma w pobliżu. Po czym ukucnął i podał wam jakieś zalakowane pismo.
-Jak was zostawimy to wasze prawdziwe dokumenty chłopaki dacie je sierżantowi Utherowi i dalej pokieruje was w odpowiedniejsze miejsce. - wstał i wyskoczył z wozu.

Widzisz po minie jednego, że ędzie chciał was sprzedać waszym opiekuną aby mieć z tego jakieś korzyści.
Drugi natomiast na wszystko patrzy pustym wzrokiem.
No i zostałęś ty, który ma papiery i pytanie co zrobić aby nie wyszło na jaw, że macie normalne dokumenty.
Tamten wstał i kieruję się do woźnicy.

Patrzył się przez chwilę na ciebie po czym usiadł.
-Nie zaprzeczam, że nimi nie jesteśmy ale jako templariusze musimy przestrzegać naszych praw. Tylko o to mi chodzi. - Karl popatrzył na Edwarda.
Tamten przytaknął ci nawet nie patrząc w wasza strone.
Konie zarżały a jeden z konnych zawrócił.
-Zaraz dojedziemy do Vall tam rozstaną się nasze drogi chłopcy. Mam nadzieję, że Tyr będzie dla was łąskawszy tym razem i dla nas równierz. - odjechał i powrócił do szyku.

Pozostali przyłączyli sie do modlitwy jednak kątem oka widzisz, że Edward tylko rusza ustami. Wydaje się znudzony waszym towarzystwem lub tą całą sytuacją.
Turkot kół wzmógł się. to znak, że wjechaliście na brukowaną drogę. Jeteście góra godzinę drogi od Vall.
W sumie za tego brezentu nie widzicie nic po bokach i z przodu. Tylko za wami w otworze rozsznurowanym abyście  mogli mieć świerze powietrze.
Postoje są trzy razy dziennie więc musicie załatwiać się nie raz z wozu.

-Z tąd co ty. I co z tego. - popatrzył na ciebie bez emocji Edward.
Atmosfera w wozie zrobiłą się jakaś ciężka a turkot się nasilił. Wóz coraz bardziej się kołysze.
-Jak myślicie co dalej? - Karl wstał ale zachwiał się i upadł na bok.
Widocznie przy tej szybkości i nie zbyt równej powieszchni jest niebezpiecznie wstawać.

-Nie gadajcie tam z tyłu tylko usiądźcie grzecznie. Bo inaczej wybatożę kazdego po tym jak się zatrzymamy za brak dyscypliny.
Pierwsze odgłosy miasta dochodza  do waszych uszu mimo turkotu kół. Muczenie krów narzekanie chłopów na polu przed murami miejskimi żyjącymi. Smeich i wesoły dźwięk śpiwu dzieci. to dobry znak.
-Mamo a co to za panowie na koniach?
^To ludzie zakonu. Nie zbliżaj się do nich Bill.
Potem ludzie umilkli a ogólna radość zastąpiła cisza. Tylko zwierzęta gospodarcze dają odgłosy swojego życia.
-Młodzicy zostawimy was pod koszarami a tam się wami zajmą. - konny wyciągnął w waszą stronę rękę z tubusem zalakowanym woskiem. -To wasza rekomendacja.

Popatrzyli na ciebie przytakneli sobie. Po czym przyblizyli się do ciebie.
-Co proponujesz? - Karl patrzy na ciebie pobudzony.
Wóz zaczął powoli zwalniać.
^Z drogi prostacy. - wasi strażnicy widocznie mają jakiś problem.
Po czym usłyszeliści świst miecza. Krótki krzyk oraz głośne plask upadającego ciała.
Zrobiło się głośno kazdy krzyczał i uciekał a wy ruszyliście jak gdyby nic do przodu dalej.

Ostatnio edytowany przez Ziutek (2015-01-06 10:31:18)