RPG

-Gówniarze co ja mówiłem abyści byli cicho. - woznica zajrzał do środka.
Oby dwaj przytakneli jednak widzisz, że Edward tylko da tego abyś nie marudził. Z nim jest coś nie tak jesteś tego pewny.
Jednak macie większy problem woźnica może zobaczyć tubus i zdać raport o tym, że dostaliście papiery w zalakowanym pojemniku a nie na luźnym pergaminie.
-Podejrzane, że tak siedzicie razem blisko siebie. - machnął dłonią i wrócił do poworzenia wozu.

-A co ma być? - popatrzył  na ciebie pustym wzrokiem.
Wó gwałtowie się zarzymał.
-Wysiadać obiboki jesteśmy przed waszym nowym domem. Tam sie wami zajmą. - woźnica wszedł do środka. -A teraz kilka słow o polityce. - usiadł.
Popatrzył na was uważnie i kazdemu z was wręczył zawinięty pergamin.
-To wasze dokumenty. Potwierdzają wasze istnienie bez nich nie wpuszczą was do miast. - popatrzył na was badawczo. -Po drugie jest też tam pare słów o was więc nie zdziwcie się jeśli jednej czy dwuch nazw nie zrozumiecie. - na potwierdzenie poazała włąsne dokumenty.
Po czym wstał i każdemu z ws wreczył sakiewkę.
-W środku macie po 100 Talarów możecie je wymienić na Dukaty lub Dublony. Jednak Dublony to lokalna waluta w miastach i trzeba wiedzieć jaki jest jej kurs to Talara.
W tym mieście jest to wymiana Talara na 15 Dublonó. Jesli chodzi o Dukaty to zawsze 100 Talarów. Rozumiecie? - popatrzył znowu na was. -Jeśli tak to powodzenie w dalszym życiu. - uścisnął każdemu z was dłoń i wrócił na swoje miejsce.

Po wyjściu widzisz troche zaniedbane ulice, budynki w nie najlepszym stanie i pełno kiepsko odzianych ludzi patrzących na was jak na potencjalną zdobycz.
Rzecz jasna nie macie przy sobie nic tylko dokumenty, sakiewkę i ubranie na grzbiecie.
-Ciężka sprawa. Nie wydaje mi się aby, któryś z tych budynków był koszarami. - Edward poklepał towarzysza.
^Najważniejsze, że żyjemy co nie All? - popatrzył na ciebie z swoją niezmienną miną.
Ludzie w łachmanach zaczeli się schodzic i powoli odcinają wam jedną z trzech dróg.

-A co sie dzieje jak dla mnie to wygląda jak każde miasto pod rządami Zakonu. - westchnął. -Widzę, że nie byliście jeszcze w żadnym.
Popatrzył sie na was i wzruszył ramionami.
-Poza tym nie wygląda mi to na koszary. - rozejrzał sie i zrobił gest powitania.
Spojrzeli na niego bez emocji. Odszedł od nich i oparł się plecami o ścianę budynku.
-Czy wam sie zdaje czy tylko mi albo nas w chója zrobili albo chcą nas się pozbyć. - Edward omiutł was wzrokiem.

-Dobra idziemy prowadzisz bo masz pisemka. - usiadł.
Okolica jest pełna wysokich budynków. Jednak ich kształt i funkcjonalność wskazuje na czynszówki lub coś w tym stylu. Nie jesteście w centrum a w dzielnicy mieszkalnej za pierwszym mórem i to w slumsach prawdo podobnie. To nie pomoże za bardzo wam w znalezieniu posterunku jednak jesteście bliżej niz dalej.
Twoi koledzy patrzą na ciebie z miną prowadź i oczekują na polecenia.
Faktyczmie nie mieliście wolnej woli od wstąpienia do zakonu a teraz pozostawiono was bez rozkazów z jedną wytuczną. Źle się z tym czujecie.

Jest ich paru jednak źle im z oczu patrzy. Widzisz to. Poza tym nie dali wam nawet noża tylko gołe pięści. Niedzwiedź przy zgraji żebraków i wieśniaków wydaje się miłym towarzyszm zabaw.
Pozostała dwójka czeka na twoją decyzje. jeden dla tego, że ma wyjebane a drugi chyba jest za tępy aby samemu podejmować decyzje.
Wszystko spadło na twoje barki. Kolejna próba Boska, której musisz stawić czoła.

-Dobra prowadź i nie marudź. - Edward wstał.
Drugi towarzysz popatrzył na niego z niesmakiem i podąża za tobą bez jakich kowiek sprzeciwów. Na szczęście żebracy odeszli wam z drogi i dali przejść obrzucili was tylko lubierznymi spojrzeniami a jeden czy dwóch oblizało usta lubierznie.
Dalej widzicie mór a w nim brame przed którą stoi oddizął ciężko zbrojnej piechoty w barwach zakonnych. Przeczeują wozy oraz bagarze kazdego kto chcę przejechać lub przejść przez brame. Ich halabardy nie wyglądają zachęcająco a cięzkie kusze na plecach zniechęcają od ucieczki.
Właśnie na waszych oczach wyciągneli kobietę  z siania i wrzucili to klatki a woźnice nabili na halabardę i podnieśli do góry po czym zatkneli broń aby trzymałą się w pionie. Pod wpłwem ciężaru niesczęśnik przebił się na wylot i zjechał do samej ziemi.