RPG

Widzisz, że schody niżej. Schody są w lepszym stanie i szersze. Widać, że ząb czasu tylko na początku odciskło swe piętno. Silver idzie przed tobą powoli i czujnie.
-Mam złe przeczucia. Ślady nie należą do ludzkich istot, które zrobiły te schody w tej skale. - pokazała ci ślady po szponach.
Niżej widzisz domek z kaienia postawiony koło zagłebienia z wodą i pod dużym drzewem. Obok niego w prymitywnej zagrodzie są dwie dziwne istoty o dwuch głowach. przypominają nie co krowy jednak mają rogi kozioroszca i na całym ciele zamiast sierści łuski jak pancernik.
W okolicy nie widzisz żadnego zagrożenia. A roślinność jest bardziej normalna niż wyżej.

Okolica wygląda bezpiecznie jednak z natury wiesz, ze możesz sie mylić.
-Tak wejdź. -słyszysz męski głos.
W środku siedzi pomarszczony człowiek o blado błękitnych oczach i siwych włosach do ziemi. Chatka w środku jest skromna ubita ziemia służąca za podłoge i jedno posłąnie z suchej trawy.
-W czym mogę służć? - uśmiechnął się znikomo.
Widać, że wiee przeszedł a jego ciało jest jedną mapą wojenna. gdzie niegdzie blizny nachodzą jedna na drugą. W innych miejscach widać samą kość.
-Jesteście piersi od... dawna. - podrapał się po głowie.
Silver weszłą do środka.
-Na zewnątrz bezpiecznie jednak tu już mniej. - popatrzyła na starca.

-Jeste Scar. Człowiek blizna. Jak widzicie mam coś na ten temat do powiedzenia. - wstał.
Jego ciało nie wyglada na ciało starca a świetnie wyszkolonego gladiatora.
-Możliwe, że mam coś co może wam się przydać. Jednak nie jestem pewien. - podszedł doi sennika i zaczął w nim grzebać.
Po czym wyciągnał kawałęk patyka.
-Masz to ci się przyda nie wygląda zabójczo ale na pewno w twoich rękch się zmieni. - uśmiechnął się.
Silver cały czas lustruje go wzrokiem nie pewna co może się zdarzyć.
Na zewnątrz słyszycie ciszę nie spotykaną jak na to miejsce. Cisza nie nastała powoli ale nagle. Tak jak by to wszystko co było na zewnątrz umarło.

Patyk powiększył się a po obu jego ostrzach pojawiło się ostrze zaś na końcu rękojeść z wydrążonym środkiem i gwintem. Broń ta pozbawiona jest Jelca co może stanowić problem jednak pośrodku posiada wgłębinie na jakiś przedmiot. Pozbawiony jest jakich kolwiek zdobień a zimna stal ostrzy po bokach czarnej róźdzki kontrastują ze sobą idealnie.
-O proszę wiedziałęm, że nie jest zepsute. - klasną w ręce.
^PArthurnax jest źle. Chmury się zbierają i zaczyna kropić magmowym deszczem. - otworzyłą drzwi i widzisz całę zaniesione niebo.
Kople magmy spadają w nieregularnych odstępach czasu wypalając wszystko do gołęj ziemi a co mogą podpalić trawią niemiłosiernie szybko.
-O burza sie zaczyna będzie to moja 25. - Scar uśmiechnął się.

-Co do burzy mogę wam pomóc jednak co do tego wgłębienia nie koniecznie wiem co to jest. - wstał i podszedł do wyjścia. -To jest mój dom a pod nim moje schronienie. Chodźcie. -zachęcił was gestem dłoni.
Silver patrzy a niego podejrznym wzrokiem. Mężczyzna wyszedł i kieruje się w stronę skały. Po czym przesunał kilka kamieni a waszym oczom ukazały sie kamienne wrota.
-Zrobiłem to gdy jeszcze byłem młodszy. Za pierwszym razem. A co do tego kim jestem to tylko zwykłym człowiekiem. - naparł na wrota a te z jękiem zaczeły się przesuwać ukazując mrok panujący w środku.

Uśmiechnął się i pokazał jakąś blizne.
-To pamiatka po tym, który zadał mi tą ranę. - blizna ciognie sie przez całe plecy i klatkę piersiową tak jak by go coś przerąbało na pół.
Dziwne po bliższym przyjrzeniu się większość blizn powstało w wyniku ran śmiertelnych. Więc jakim cudem on żyje nadal.
Silver poruszyłą się gwałtownie na widok jednej blizny.
-Nie możliwe ... - cofneła się.  -To nie możesz być ty i wybiegłą.
Starzec się tylko uśmiechnął po czym wyprostował sie i położył ci dłoń na ramieniu. Nacisk samej jego dłoni wgniutł cię w kamień po sam pas.
-Dobrze wiedzieć, że świat jeszcze jest normaln. - uśmiechnął się.

Widzisz jak uśmiechnął się.
-Walka to jest to co lubię. Sprawdźmy czy twoja wola zabijania jest silna. -  po czym złąpał za miecz gołą dłonią i zacisknął.
Ani kropla nie spadłą na kamienną posadzkę. Tylko ostrze trzeszczy pod jego naciskiem.
Silver wróciła i uderzyła z całej siły w jego twarz. Jednak on tylko lekko się odchylił po czym spojrzał na nią a ty czujesz się jak przygnieciony kamienną ścianą.
-Nie ciebie sprawdzam. Odejdź. - po czym uderzył nagle z szybkością błyskawicy. A Silver poleciała przez otwór z dużą szybkością. -Więc masz w sobie dość woli zabijania?