RPG

-Pracować nie musisz tylko ty. Pamiętasz co powiedział ci ten koleś? Ci dwaj dla uciechy tłumu walczą na arenie od dekady. Więc mógł bym przyjąć jako gladiator mojej pani... - splunął na ziemię.
Popatrzył na ciebie pytająco i czeka na twoją decyzję. Po czym wstał i mocniej i mocniej ujął drzewiec harpuna. Ten rosły człowiek dał by sobie rade jako gladiator do tego zarobił by na was dwoje do tego mogła byś zabłysnąć jako szlachcianka. To wyjście daje sporo możliwości oraz jedno bardzo wielkie ryzyko. Śmierć Brayana jak trafi na kogoś lepszego.

Podrapał się po głowie po czym wziął cię pod pachę i ruszył przed siebie.
-Nie lubię podejmować wyborów lubię działać a mam ochotę na piwo, śpiewy i kobietki...  - oblizał lubieżnie usta. -To ostatnie już mam.
Mijacie ludzi z każdym krokiem zbliżacie się do karczmy widniejącej na horyzoncie. Dobre drewno świadczy o lepszym stylu tak samo jak dach z drewnianą dachówką zamiast strzechy. Okna z kiepskiej przezroczystości szkła domagają si mycia. A zamknięte okiennice na piętrze o braku klientów.
Przechodnie patrzą na to z lekkim dystansem i wolą omijać Brayana.

Trudno ci się wygiąć pod takim kątem jednak na pewno usłyszał cię. Przez jakiś czas nie odpowiedział tylko zacisnął uchwyt. Boleśnie odczułaś jego siłę na swoim ciele. Powoli twoim oczom ukazywał się szyld. Na kawałku deski zawieszonej nad drzwiami widniała kobieta z obnażoną piersią. A poniżej widniał napis "Rozkoszna Lola".
-Tu cię prowadzę w takich miejscach zawsze dużo wiedza a i myślę, że informacje w twoim przypadku są najważniejsze. A poza tym liczę na darmową kolejkę. - uśmiechnął się i z radości klepnął cię z całej siły w tyłek. - piekący ból dał o sobie znać do tego stopnia, że aż łzy ci pociekły.

Lokaj jest dość dobrze urządzony. jednaj nie ma żadnych oznak walk ani podobnych rzeczy. Stoliki z litego drewna oraz ławy dobrze komponują się z grubymi kamiennymi ścianami. Na środku widnieje podwyższenie na którym stoi fortepian przy nim siedzi niziołek w czymś na wzór fraku. Jego stopy ledwie dostają do pedałów. Klientów możesz zliczyć na palcach dłoni. Siedzą w milczeniu popijając coś i jedząc. Samotna postać za ladą wyciera właśnie gliniane kufle i odkłada na bok. W najdalszym koncie lady siedzi samotna postać zgarbiona i zakapturzona. Mimo fałd ubrania widać, że pod spodem znajduje się zbroja. Zarysy naramienników i karwaszy  widać jak na dłoni niemal. Poza tym na ladzie błyszczy ostrze sztyletu.
-Co podać? - zagadnął łagodnie z uśmiechem karczmarz, odkładając ścierkę i ostatni kufel.

-Do więc moja damo daj pokaz swoich umiejętności a ja naleje temu miłemu panu kufelek na koszt firmy. - uśmiechnął się.
Postać w kącie ani drgnie nawet ruchy jej albo jego klatki piersiowej są ledwo zauważalne. Weszłaś na podwyższenia a niziołek uderzył w klawisze grając jakąś spokojną melodię. Przypomniała ci się ballada o trolu, którą zaśpiewałaś. Ludzie słuchali uważnie nawet przestali jeść i słuchali uważnie. Karczmarz pokiwał z aprobatą głową i nalał Brayanowi kolejny kufelek, który przechylił z ochotą.
-Masz tą prace dziecko. Jak masz na imię? - wyciągnął rękę z kilkoma złotymi monetami. -To na początek.

-Miło mi Nef. Ja jestem Krig właściciel tej karczmy. - uśmiechnął się i kiwnął n niziołka.
Ten podszedł powoli i ukłonił się. Patrząc na ciebie z dołu wydawał się dzieckiem.
-Ten tutaj to Nat. - niziołek znowu ukłonił się. -Nie ma języka biedaczek jego wcześniejsi właściciele nie mogli znieś jego głosu. I obcięli mu język.
Popatrzyli po sobie i każdy wrócił do swojej pracy. Nat za pianino a Krig do polerowania tym razem talerzy. Po przeliczeniu szybko monet wiesz już, że masz ich 9. Zadowolony Brayan rozsiadł się i pokazał ci dłonią miejsce obok siebie. Pochylił się do przodu i ściszył głos.
-Bo widzisz jestem byłym gladiatorem. - pociągnął łyk piwa. -W wiosce znalazłem się przez przypadek dwa lata temu ciężko ranny. - znowu przechylił kufel. -Tam opatrzyli mnie i zajęli się mną nie pytając o nic. Jednak kiedy nadarzyła się okazja postanowiłem wyruszyć z powrotem za przygodą. - dokończył kufel jednym hustem.

-Znalazłem się tam bo mój pan uznał mnie za nudnego i po kilku walkach znudził się zabawką. - zacisnął pięść tak mocno, że knykcie mu zbielały po czym raptownie rozluźnił. -Zabiłem tych, którzy mieli to zrobić z rozkazu pana ale poranili mnie mocno i ostateczni tam czekałem na śmierć.
Pobębnił palcami po stole i wpatrywał się w twoje oczy. w jego oczach widziałaś smutek i żal. Goście podnieśli kufle i wznieśli je w twoją stronę w niemym toaście za twoje zdrowie. Nat zagrał spokojną melodię dużo wolniejszą od wcześniejszej. A klienci powrócili do jedzenia.
Wstałaś nie doczekawszy się żadnych innych słów od Brayana i skierowałaś swoje kroki do Kriga.
-Nie ma problemu Nef. - schylił się i padał ci kufel do którego z beczki nalał piwa. -Herbatę poda ci Mali nasza kelnerka. - gestem ręki wskazał młodą półelfkę o szkarłatnych włosach i pięknej figurze ubraną w białą bluzkę dobrze przylegającą do ciała i krótkiej czarnej spódniczce.
Dziewczyna odwróciła się i od razu uwagę twoją przykuły jej różowe oczy.
-Co do twoich zdolności alchemii znalazł bym zastosowanie. - podrapał się po brodzie. -Jednak i runy. Hm... Tak trzeba zmienić wystrój wnętrza na bardziej dystyngowany. - pstryknął palcami i podał ci z roztargnienia kolejne piwo.