RPG

Śmierć nadeszła szybko i bez boleśnie. Po tym jak się obudziłeś widzisz dyniowy księżyc śmiejący się i wielkie pole z dyni. W dużych mieszkają różnego typu potwory a w oddali nad kutą bramą z żeliwa widnieje napis "Miasteczko Hallowen". Koło ciebie stoi Nel i uśmiecha się. Koło was przeszedł kot zszyty na połowie z wyłupionymi oczyma. W oddali strach na wróble wesoło macha do was.

-Wydaje mi się że chodziło o śmierć z własnej ręki. - uśmiechnęła się ponownie.
Kot otarł się o twoje nogi i wszedł między dynie. Widzisz, że istoty pielęgnujące dynie to strachy na wróble wykonane z słomy. Inne istoty to wszelkiego rodzaju zwierzęta psy kury ale pozszywane lub pozbawione oczu i pewnych części ciała. Wszystko wygląda strasznie i zabawnie zarazem. myśli krążące wokół przyjaciół przypomniały ci jedną zasadę. Każdy kto zinie śmiercią brutalną i gwałtowną może umrzeć w prawdziwym świecie.

Nic wam nie jest jesteście tu w takim stanie w jakim trafiliście w momencie zaczęcia się snu. Poza tym jedyne co się zmieniło to to że masz bliznę na klatce piersiowej po sztylecie a Nel na szyi.
-Też się tego obawiam ale to piekło tu śmierć nie oznacza ostateczności. - Nel popatrzyła na księżyc. -To co teraz przywódco?
Kraina spowita jest szarością i zarazem mrokiem w dziwnym kontraście. Z miasta widzisz wychodzącego człowieka z głową kota znasz go to ten sam kot, który wam zdradzał zasady tego miejsca. Powolnym krokiem zbliża się do was mijając dyniowe domki oraz strachy na wróble.
-Witajcie jesteście ostatnimi żyjącymi w tym śnie. - uśmiechnął się. -Proszę za mną. - i zaczął iść w stronę bram.

Kot idzie powoli. Pokazując na prawo i lewo. Po czym przystanął przy pewniej dyni.
-Wejdźcie tam i napijcie się dyniowego soku. Polecam też dyniowe ciasto. - puścił wam oko.
-Nie podoba mi się ta okolica. - Nel poprawiła wiekierę przy pasie.
-Pamiętajcie o założeniach tej całej przygody. - po czym odszedł

Po otworzeniu drzwi przeniosło was coś podobnego do wiru i odstawiło na podłodze z dyniowych płyt. Ściany pomieszczeni są też wykonane z dyni jak i sufit. Małe dynie wydrążone w środku i z buźkami robią za żyrandol, kinkiety i lampki. Stoły krzesła i inne wyposażenia wnętrz są wykonane z dyni. Jedynie okna i świetlik w suficie są samymi wyciętymi otworami. Dywan z trawy prowadzi na prawo po płaskiej podłodze do sąsiedniego pomieszczenia. Korytarzyk jak i hol są dobrze oświetlone ale reszta pogrążone są w półmroku. Obrazy na ścianach przedstawiają ludzi, którzy zamiast głów mają dynie. nawet kot przechadzający się holem jest o dyniowej głowie.
-To jakieś dziwne Pelio. Miejmy nadzieję, że nic nam tu nie grozi. - Nel wyjęła wiekierę.

Sztylet przeszedł na wylot jak przez dynię. Jednak wyjmując go napotkałeś opory jak byś wsadził ostrzę w fugę ściany z kamienia.
Co do dyniogłowych widzisz ze to całe rodziny o różnych funkcjach: piekarze, lekarze, strażnicy, strażacy, itp. Wiszą one w holu tylko i korytarzyku. Koleje pomieszczenie rozświetliło się tylko jak przeszliście próg. parę dyniowych kinkietów rozpaliło się pokazując sporych rozmiarów dyniowy stół oraz krzesła z oparciami wykonane z wydrążonych dyń. W rogu pomieszczenia stoją dyniowe fotele a na jednym z nich wyleguje się leniwie dyniogłowy kot.
W oddali widzisz że możesz iść dalej prosto lub wrócić do holu i skręcić w lewo.

Widzisz, że taka sama zasada działa. Wchodzi gładko ale wyjść nie chce za bardzo tak jak byś wbił w lite drzewo. Zauważyłeś też, że Nel podeszła do fotela i usiadła w nim. Jednak nic nadzwyczajnego się nie stało. Ponownie się uśmiechnęła i rozsiadła wygodnie.
-Spróbuj te meble są naprawdę wygodne. - zachęca cię szczerym uśmiechem.