RPG

Uśmiechnełą się.
-Tak jestem kapłąnką ale umiem też walczyć znam się na eczeniu i udzielaniu pierwszej pomocy jednak nie posiadam pełnego szkolenia wojskowego. - opuściła głowę.
Nie jesteś pewny ale zawsze przyda się pomoc medyczna. Zawsze odnosi się rany i można zachorować. A wtedy może być to równie niebezpieczne jak rana zadana mieczem.
Jej brat chyba nie opuścił by jej ale nie wiadomo czy by opuścił zakon. Swoją drogą najpóżniej pojutrze wypłyniecie bo pogoda moze się poprawić. A w czasie rejsu miał byś dość czasu aby się zapoznać lepiej.

Uśmiechnełą się i popatrzyłą w stronę z, której zniknął.
-Należy do tarczownikó dla tego jest na okręcie. Chroni tych, którzy tego potzrebują jednak wiez nie jest to jego pierwszy okręt na, którym płynie. Już służył na wcześniejszym ale w bitwie morskiej został uszkodzony i z ledwością dopłynał do portu. Jego przenieśli i tak trafił tu. - uśmiechnełą się promieniście.
Dostrzegłeś teraz, że jest bardzo śliczna bardziej niż na pierwszy rzut oka.

Uśmiechneła sie i wskazałą na brata.
-Ja bardzo chętnie jednak nie wiem czy jesteś w jego typie. - zasłoniła twarz dłonią chichocząc.
Bob w najlepsze trzyma dwie dzierlatki dziarsko za tyłki. A co do zakupu bandamy, kamizelki bądź płaszcza z kapturem musisz udać sie w głąb portu aby minąć tanie speluny i burdele i wejść w część miasta gdzie szewce mają swoje kramy bądź też sklepy. Bethi idzie za tobą mając cię jak widać za przewodnika a Bob idzie gdzie chce jak kot.
-Jeśli chodzi ci o profesje to co maiełeś dokłądnie na myśli. - zagadneła cie kiedy przechodziliście nieopodał "Czarnej Perły".
Taniej speluny o podejrzanym towarzystwie wewnątrz.

Ostatnio edytowany przez Ziutek (2015-05-24 18:48:12)

Nazwa kojarzy ci się z okrętem legendarnego Kapitana Jaka Sparrowa. Czytałeś trochę o nim a nawet widziałeś obrazy na których był wraz z okrętem, który w jakiś dziwny sposób często zmieniał właściciela. Ostatecznie okręt ten wedle legend spoczął na dnie morza zatopiony przez krakena.
W czasie rozmowy minęliście jeszcze kilka budynków i weszliście na plac na, którym było pełno kramów. Jednak minęło jakaś chwila zanim dostrzegłeś to co szukałeś. Jakaś małą babcia sprzedawała ubrania podróżne wraz z dodatkami w trzech kolorach: czerni, zieleni i czerwieni.
-Nie typowe zainteresowania jak na zakonnika. Jednak patrząc na zainteresowania brata twoje wydają się bardziej ciekawe. – uśmiechnęła się i podeszła do kramu obok z jakimiś ozdóbkami.
^Młody panie w czym mogę pomóc. – zagadnęła cię kramarka babcinym głosem.
Plac tętni życiem a coraz słabsze promienie słoneczne dodają emu miejscu uroku. W nich właśnie teraz skapana jest postać stojąca w głębi placu. Przez tą poświatę wokół jej osoby wygląda niczym anioł.

Twoje fundusze są dość spore jak na normy zakonne. Rzadko wydawałeś z żołdu jednak w aspektach normalnego życie nie zakonnego były by to śmieszne sumy za nastawianie karku za ojczyznę.
Twoje 145 groszy oraz 45 talarów to wszystko co masz. Spokojnie starczy ci na zakup nawet jakiegoś uzbrojenia jednak nie zbroi.
Kobietka podała ci standardowe brązowe nakrycia poszukiwacza oraz wszystkie dodatki do nich jak pasek, buty, rękawiczki , płaszcz przeciw deszczowy oraz skurzany kapelusz z rondem. Wszystko jest porządnie wykonane z skóry i podszyte materiałem. Jeśli chodzi o ubiór zimowy podała ci taki sam tyle że biało szary z dużo grubszych materiałów i podszyty materiałem dużo grubszym a pod nim znajduje się wełna jako izolator na płaszczu i spodniach. Buty są wysokie i wykonane z grubej skóry wołowej do tego podszyte materiałem aby nie wyziębiać stup.
-Proszę szlachetny panie to wszystko co mogę zaoferować komuś z zakonu. – uśmiechnęła się i wyciągnęła dłoń. -5 talarów. Zapakować?
Twoja rozmówczyni powróciła do ciebie i spogląda na twój zakup z aprobatą.
^Będą ci chyba długo służyć i co najważniejsze ich wykonanie jest dobre. – uśmiechnęła się.

Na statku posiadasz całkowity dostęp do toporków abordażowych. Z racji braku obycia w korzystaniu z jakichkolwiek typów i rodzaju pancerzy dostajesz specjalną kamizelkę marynarską.
Rozglądasz się za lunetą jednak wątpisz abyś znalazł coś na straganie. Prędzej u jubilera lub kartografa kupisz coś takiego jak luneta.
-Ja kupiłam coś już. – wyciągnęła małą figurkę wyglądającą jak kot z jakiegoś dziwnego kryształu.
Prawdo podobnie to jakaś odmiana kryształu górskiego o szaro-błękitnej barwie. Nie jest to nic nadzwyczajnego ale kobiety maja do takich drobiazgów słabość.
-Jeśli nie masz nic więcej do kupienia może poszukał byś ze mną Boba? – uśmiechnęła się znowu promieniście.

Kryształ zapewne ma bogatą historię ale aby go zbadać musiał byś mieć spora wiedzę z zakresu geologii. Jednak z zakresu posiadanej wiedzy możesz jedynie określić jak i gdzie go wydobyto jak i ile mniej więcej jest wart.
Co do niej wiesz jedno. Jest kobietą i to już świadczy o niej, że lubi błyskotki. Jeśli w przyszłości podąży za tobą to czeka cię z nią coś ciekawego zapewne. Już nie jedno krotnie pokazała, ze jest zwyczajna dziewczyną. Jest inna od kobiet jakie spotkałeś do tej pory. Jednak za dużo ich też nie było. Więc trudno powiedzieć więcej na jej temat. Na pewno jest tajemnicza i subtelna na swój sposób.
Ponownie się uśmiechnęła i podąża za tobą. Z nieznikającym z jej twarzy optymistycznym i pełnym nadziei wyrazem twarzy. Jest coś w niej co uspokaja twoje serce i zarazem napełnia niepokojem. Trudno powiedzieć co to jest jednak na pewno nie chęć zostawienia jej samej.
Poszliście w kierunku biedniejszej części portu pełnej tawern i spelun oraz burdeli. Czerwone latarnie wyznaczają jak wszędzie część miasta zajmującą się dostarczaniem mieszkańcom rozrywki.
Przechodząc nieopodal „Krwawej Mery” usłyszeliście wrzaski krzyki a po chwili z wnętrza wypadło dwoje ludzi przez okno.
-I obym was tu więcej nie widział śmierdziele. – w dziurze widzisz Boba z uśmiechem na twarzy i sińcem na lewym policzku.
Obaj mężczyźni, którzy wypadli przez okno są poranieni przez drzazgi z futryn okien oraz na ich twarzach są resztki błony okiennej. Prawdo podobnie to portowi pracownicy w swoich znoszonych spodniach i koszulach w kratę.
^Więc go znaleźliśmy. Jak zawsze umie sobie zjednać ludzi. – znowu się uśmiechnęła.
Jednak ty katem oka dostrzegłeś dziwny błysk w jej spojrzeniu. Jeszcze nie wiesz co on oznacza ale to coś nowego.
Bob jeszcze was nie dostrzegł. A wewnątrz chyba zapanował spokój.