RPG

Wyrzuciłeś reszkę monetą.
Priscila: - A więc to ty jesteś sprawcą tego burdelu? - Przystanęła z ciekawości.
Zrobiłeś podmianę, szkielet miał mocno ograniczony ruch i zdjąłeś go sowitym hadoukenem z ogona. Wielki, czerwony pocisk spustoszył kościanego ścierając go w pył. Wyjaśniłeś walkę swoim atakiem, ale bryłka pokrysu na trzonie ogona będzie jakiś czas niezdolna do działania jak zawsze.
Ręki jak nie było tak nie ma, ale zamiana w hollowa zawsze dobrze wpływała na rematerializację kończyn. Maska jest odpalona i przestrzeń Hueco Mundo sprzyja leczeniu.
Zaczęliście biec wraz z Priscilą i Ha-Ną w przeciwną stronę nadchodzącej hordy. Odzyskałeś broń, ale jesteś zmuszony opuścić swoją samotnię. Idziecie przez pustynię, z każdym przebytym odcinkiem czujesz reishi w powietrzu i je wchłaniasz.
Ha-Na: - Panie człekokształtny, co teraz?
Priscila: - Za raz się nam napatoczą, niektórzy sprawnie umieją się teleportować do podejrzanych reiatsu...

Priscilla wyraziła niemą aprobatę i pokierowała się w stronę wejścia. Ma na twarzy grymas żałości, ale jest gotowa chwycić się brzytwy.
Ha-Na wchłonął resztki uwolnionej reishi z kościanego a Ty zaprojektowałeś abaje dla swoich nowych znajomych.

Przeniosłeś się do Abu-Najiddy. Znów twoje życiowe zmysły przyjęły czynniki świata żywych, czujesz ból, krew zalewa twoje rany, ręka jest w całości, straciłeś tylko cały jej duchowy ładunek i jest niezdatna do walki. Musiałeś uporządkować swoje obwody energetyczne a to zajęło ci kilka godzin, więc schowałeś się w zgiełku bazaru. Po 2 godzinach jesteś zdolny do używania swoich mocy, ale ręka jest wyblakła i musi się oswoić z tym światem a tobie pole widzenia się rozmywa z powodu dużej straty reiatsu.
Priscilla: - Pójdę z tobą, bo w Hueco Mundo nie da się żyć. Ale myśl, że mogę spotkać tu Sariona mnie przeraża...
Nastał wieczór, oczywiście na ulicach są tysiące ludzi w abajach upchniętych jak sardynki w paczce. Przypominasz sobie, co miałeś tu zrobić. Ach tak, już pamiętasz, chciałeś znaleźć zabójcę ale nie masz wystarczających informacji. W towarzystwie Ha-Ny i Prisilli krzątałeś się po bazarze. Hollow i arancar mają zdziwko na widok obrazu tego miasta.
Napotkałeś sprzedawcę wiśni. Poznał cię bardzo szybko i od razu podał aktualne informacje: - Prezes jest obecnie w swojej rezydencji. Jeśli chcesz iść teraz to dobry moment gdyż pod wieczór jego ochrona nie jest tak czujna. Poznasz go po jego regularnym kaszlu spowodowanym astmą.

Ha-Na masuje się po brzuchu - Hrrr. Kościany człek ciężkostrawny jest. Ha-Na psem nie jest byś go karmił kościami - powiedział żartobliwie.
Priscila: - Będziesz musiał robić zwiad aż natrafisz na dezerterów z czarnych szatach jak moja. Z nimi przeprawa przez czarną pustynię będzie bezpieczniejsza a przynajmniej nie będzie samobójstwem. - Obecnie przywdziała białą abaję tak jak jej zaleciłeś. - A istota którą nazywasz Ha-Na należał do oddziału budowniczych Sariona i wznosił mury jego fortecy.
Będę go bronić, tylko o ile dobrze wydedukowałam, to Sariona tu możemy zastać. - Zmartwiła się.
Sprzedawca szybko cię rozpoznał, wziął cię na stronę mówiąc Ci na ucho: - Złe wieści. Ostatnie morderstwo miało miejsce wczoraj. Zamordowany został twój wcześniejszy informator - zapijaczony brodacz ze strzelbą który mieszkał samotnie w swojej ruderze. Figurki z kości i wnętrzności wskazują na obraz moru. Widocznie zabójca coś musiał wywęszyć.
Wskazał ci rezydencję prezesa na twojej podręcznej mapce miasta. Bazar cichnie wraz co raz późniejszą porą. Robi się mniej chaotycznie przez co podejrzane zachowania są bardziej widoczne.

Ha-Na: - Ehhhhhrrrr. Czasem przyswoić trudno, ale rzecz może być tego warta. Ha-Na żartował, człek musi przywyknąć do charakteru podkomendnego Ha-Ny.
Swoim uśmiechem wydobyłeś z Priscili przyjaźniejsze i otwarte spojrzenie co było trudne dotychczas, ale jej uśmiechu jeszcze nie uświadczyłeś.
Pożegnałeś sprzedawcę. Gnasz do rezydencji prezesa pod osłoną pustynnej nocy. Paradoksalnie towarzystwo Priscili i Ha-ny sprawia, że nie wielu ludzi zwraca na Was uwagę, bo przeważnie właśnie takie małe grupki się tu kręcą późną porą.
- Dla Jego Poczciwego Oblicza!!! - z jednego z domków wydobyły się owe słowa w radosnym tonie. Po chwili nastąpiła eksplozja niszcząca cały budynek. Po dłuższej chwili miejsce miała seria eksplozji pobliskich mieszkań. Widocznie musiały znajdować się tam materiały wybuchowe i zadziałał efekt domina.
Dostaliście odłamkami będąc kilkanaście metrów od wybuchu. Kawałeczek tynku boleśnie wbił ci się pod żebro, a Ha-Na ma powierzchownie wbite kilka gwoździ w ciało, lecz nie poczuł nic. Ludzie zaczęli wychodzić na ulicę a Wy oddalacie się od miejsca zdarzenia by nie posmakować więcej takich atrakcji wobec których jesteście bezradni.
Priscila przerażona tym co widziała: - Co to ma być?! Myślałam że nie ma nic gorszego od Hueco Mundo a tu proszę.
Z tego wszystkiego zapomniałeś o ręce. Twoja kończyna potrzebowała regeneracji reiatsu na odbudowę. Przekierowanie energii poprawiło jej stan na tyle, że jest w całości dzięki masce, ale jest słaba jak zwykła ludzka ręka.

Priscila jako arancar ma bardzo wyostrzone zmysły na punkcie reiatsu a nawet reishi składającego się na świat rzeczywisty. Jako łowczyni z natury jest uważna i sama rozgląda się czy nikt jej nie chce zadźgać w imię jakiegoś boga.

Dalsza droga do celu obyła się bez większych perturbacji i widzisz obiekt w którym ponoć jest prezes Philemon Mondovan. To dosyć ładny apartament dla dygnitarzy, ładnie oświetlony lampionami, na czole budynku widnieją złote bannery promujące organizację prezesa. Posesja apartamentu składa się z brukowanej ścieżki rozwidlającej się przed kryształową fontanną w której zamiast wody tańcują ziarenka białego piasku. Za fotnanną jest wejście którego pilnuje żołnierz z karabinem plazmowym i pasem shahida. Przy fontannie stoi dwaj panowie w niebieskich abajach i rozmawiają.
Priscila: - Masz zabójcę dusz i nie magazynujesz trofeów? Twoja sprawa. Jeśli trzeba, rozniosę to tałatajstwo, może w tym budynku też są jakieś bomby. Mam zdolność destro-reikinezy, czyli niszczenia cząstek duchowych poprzez małą, duchową detonację. Mogę ci się przydać na przyszłość.
Średnio obeznanA w sytuacji Priscila stoi z Tobą i Ha-Ną na bruku i pyta: - Co zamierzasz?

Iluzja pozwoliła ci odciągnąć uwagę i śledzisz nieświadomego oponenta.
Priscila obcesowo idzie w stronę żołnierza. Oczy jej się zaświeciły i a kamera skierowana na żołnierza uległa zwarciu. Pewnie maczała w tym palce swoją destro-reikinezą Po sekundzie koncentracji dziewczyny żołnierz rozpadł się na drobne kawałki tkanki. Została z niego górka zmielonego mięsa a pas z bombami pozostał zabezpieczony.
Zrobiłeś podmianę wcześniej robiąc iluzję niebieskiej abajii. Utwardziłeś alchemią co ważniejsze organy. Ba, udało ci się nawet sparaliżować podmienionego chonorioku by w ukryciu nie zagrażał w akcji. Kamery widzą teraz waszą dwójkę, a ten drugi gość coś do ciebie mówi i nic nie podejrzewa.
Poza gościem który stoi przed tobą teren jest bezpieczny. Jest kilka kamer ustawionych pod gzymsami budynku, zapewne ktoś teraz na was patrzy.
Kamerka nawaliła, więc za raz ktoś może przyjść to sprawdzić, kobieta stanęła spokojnie przy ścianie obok drzwi szykując następny czar.
Ha-Na pilnuje ukrytego gościa w abajii, którego sparaliżowałeś i podmieniłeś.

Priscilla zabiła drugiego ochroniarza z zaskoczenia i szuka sposobu jak zabsorbować uwagę trzeciego. Destro-reikineza daje jej możliwość szybkiej i cichej eliminacji. Podmieniłeś się przez z okno z jakimś małym przedmiotem i jesteś w środku w pustym pokoju. To samo zrobiłeś z Priscillą. Pokój w którym jesteście to elegancki salon połączony z szerokim korytarzem.
Korytarz z jednej strony prowadzi do krętych schodów w górę a z drugiej strony do tylnego tarasu. Oczywiście gdy wyjrzałeś zobaczyłeś kręcących się dwóch ochroniarzy, przechodzącą kelnerkę w abajii i burce zakrywającej twarz. Układa na tacy naczynia wypełnione jakimś trunkiem.

Obok tarasu stoi jakaś elegancka kobieta w militarnej abaji koloru czerwonego. Dziewczyna ma cybernetyczną rękawicę naszpikowaną małymi działkami i ostrzami do walki w zwarciu. Przedmiot wygląda na bardzo cenny i jeszcze bardziej niebezpieczny.

Na ogół korytarz jest wypełniony doniczkami z pięknymi roślinami, w powietrzu lewitują małe roboty wielofunkcyjne. Jedne podlewają rośliny, drugie sprzątają a inne patrolują wnętrze rezydencji.

Jeden ochroniarz idzie w stronę waszego pokoju. Priscilla: - Jak ktoś pójdzie do wyjścia to zobaczy plamę krwi jaka została z tych dwóch. Wolę zostać tu przy oknie by widzieć drzwi główne.

Uzbrojona wojowniczka stoi przy drzwiach. Poczekałeś aż kręcący się strażnik zniknie z pola widzenia kobiety i podmieniłeś się za jedną z donic za nim. Żołnierz co prawda usłyszał coś za sobą ale nie miał za dużo czasu na reakcję. Chonorioku przyniosło skutek, otworzyłeś bramę i wepchnąłeś go tam zamykając wejście do HM.
Gdzieś na tarasie jest jeden strażnik lecz ma kompletnie wyjebane co się dzieje u kobiety. Poczekałeś aż kelnerka zabrała tacę i poszła schodami na górę po czym zacząłeś się skradać.
Zakradłeś się do niej i krótszym mieczem nadziałeś ją na miecz. Nie wiesz czy trafiłeś ją w serce, ale cios jest śmiertelny. Perfekcyjnym cięciem pozbawiłeś konającą wojowniczkę ręki. Abaja denatki przesiąka krwią w powiększającej się czerwonej kałuży a ty wyciągnąłeś rękawicę z jej dłoni.
Słyszysz kroki zbliżających się dwóch lub trzech strażników z górnych schodów a wcześniej z korytarza do głównego wejścia rozlegał się dźwięk mielonego mięsa. Na ogół w rezydencji zrobiło się mniej tłoczno.

Kolejny raz otworzyłeś bramę. Tym razem poczułeś ze świata HM reiatsu jakiegoś arrancara. W HM znów zwrócono uwagę na ciągłe otwieranie bramy do samotni.
Próbowałeś zrobić iluzję, wyszła ci tylko część gdyż nie miałeś za dużo czasu. Musiałeś z jej zrezygnować przed obliczem dwóch strażników. Zobaczyli cię ale miałeś w pogotowiu chonorioku. Czar działa co raz słabiej i tym razem tylko stopniowo ich sparaliżowałeś. Najszybciej jak mogłeś wepchnąłeś ich do HM, ale ryzyko wyjścia jakiegoś arrancara robi się duże.
Stoisz przy klatce schodowej. Masz czas by się lepiej rozejrzeć. Przyszła do Ciebie Priscilla z chęcią dalszego zabijania. Staracie się nie hałasować i jak najlepiej rozeznać w sytuacji. Priscila wyszła na taras by wykończyć po cichu tamtego ochroniarza. Jej umysłowy czar jest zabójczy, atakuje od razu wnętrze głowy przy odpowiedniej koncentracji. Ty rozglądasz się i lokalizujesz mnóstwo przedmiotów do podmian. Są doniczki, małe meble a na ścianach schodów są wnęki z posągami za którym,i widzisz dobrą skrytkę. Wyeliminowaliście praktycznie wszystkich na dole, wyżej jest pierwsze, główne piętro i prawdopodobnie tam jest cel.
Priscila stoi plecami przy tobie - Ochrona jest po pierwsze słaba, po drugie jest ich co raz mniej. Powinieneś jakoś przeniknąć na górę a ja zostanę tu i będę cię ostrzegać. W razie alarmu trzeba wiać.