RPG

Ludzie nie dostrzegają najwidoczniej jeszcze pirackich bander. Co sprawia, że zachowują sie normalnie.
Rozmawiają o polityce i interesach. Żaden z pasażerów nie jest tu w celach turystycznych. Każdy ma jakiś interes do tego najmniejszego na wyspie cesarstwa.
Kilka osób jest w zbrojach i bacznie patrzą na doki. Widocznie widzą już bandery okrętów bo poprawiają bronie przytroczone do pasów.
Jednak najdziwniejszy jest mężczyzna odziany w skóry zwierząt. Przy pasie ma tylko szpikulec długości przedramienia. Jednak jest zrobiony z dziwacznej krystalicznej substancji. Inni ludzie unikają go szerokim łukiem.
Kot jest zadowolony z głaskania i wyraża je mrucząc.
Kiedy dzwonek pokładowy odezwał się ponownie statki już były tak dokładne jak to było możliwe a bandery doskonale widoczne. Jedna z nich należy do załogi Krwawo Brodego.
Jako bard słyszałeś kilka mrożących krew w żyłach opowieści o jego metodach pozbywania się wrogów.
Jednak nie masz czasu na takie rozmyślenia. Jeden z oficerów podszedł do Ciebie.
-Schodzisz na ląd czy zostajesz na pokładzie  jako grajek okrętowy. -zapytał patrząc Ci na gitarę.

Bandery głownie są proste jednak czaszki mają różne kształty. Dojrzenie dokładnych detali z takiej odległości jest trudne. Jednak trzy z nich cię zaciekawiły.

Wyraźnie się wyróżniają na tle innych. Bo pozostałe są to trójkąty dwu kolorowe w przeróżnych barwach. Należą do kupców handlujących z miastem.
Po zejściu musiałeś zapłacić myto. Odzianych w skórzane zbroje strażnicy portowi skrzętnie pobierali od każdego zapłatę.
Nad ich butkom widnieje napis w kilku językach.

Każdy wchodzący na ląd w Osgiliath ma obowiązek opłaty porowej na utrzymanie doków w wysokości 3 srebrnych sutesów.

A pod spodem mniejszą czcionką napisane jest:

Wolne Miasto Osgiliath w Wschodnim Cesarstwie Tarugi wita podróżnych.

Słowo wolne dopisane jest niedawno bo jest mniej starte od pozostałych i mniej staranniej napisane.

Po zapłaceniu myta wydano Ci 4 srebrne sutesy. Po czym mogłeś śmiało zwiedzać port.
Po przejściu paru kroków minąłeś tawernę "Pod Szarym Kotem"  a dalej dostrzegłeś szyld oberży "Krwawa Mewa". Z tawerny dolatuje do twych uszu gromki śmiech i śpiew:
-Bo ona robi loda muuu. Bo umie tooo. Bo ona robi loda muuu. Bo lubi tooo. Bo ona robi loda muuu ... -i tak na zmianę ktoś zawodzi w środku tę sprośną pieśń.
Zapach natomiast nie zachęca zbytnio. Miesza sie zapach uryny zmieszany z przetrawionym alkoholem.
Na statkach pirackich dominuje jeden kolor jeśli chodzi o Bandamy a na samym pokładzie tylko kilka osób się wyróżnia. W zależności od wielkości okrętu ta liczba maleje lub rośnie.
Dalej widzisz uliczkę prowadzącą w głąb miasta a obok niej jest mniejsza prowadząca w głąb dzielnicy portowej.

Po przejściu drzwi tawerny smród uderzył Cię prosto w twarz z taką siłą, że na chwilę wstrzymałeś oddech. W środku jest brud a podłoga poza uryną i resztkami tutejszych trunków. Widzisz na niej resztki strawy oraz zęby i liczne połamane zakrwawiane drewniane przedmioty.
-Jakie kurwa bzy? -wielki łysol śpiewający tą pieśń podrapał się po łysinie a inni wybuchli gromkim śmiechem.
Mało kto zwrócił na ciebie uwagę. Co najwyżej koś kiedy drzwi się otworzyły obrzucił cię spojrzeniem.
-Tu dwa kufle lokalnego piwa  za srebrnego lub Porter Czarny piwo z wyższej półki. -przeciera blat jakąś szmatą nie, podnosząc wzroku z blatu baru.
-Popatrz tylko na nich. -wyprostował sie.
Nie ma lewego oka a blizna biegnąca przez lewą stronę twarzy ma kształt znaku X. Dolne ramie przebieg przez oczodół.
-W większości to portowe osiłki lub początkujący korsarze. Nie potrzebują nic poza czymś do picia i jakiejś kobitki do chędożenia. Nie chcę Cię oszukiwać mówię jak jest. Więc szukaj dalej. Bo i tak nie miał bym Ci jak płacić. -po czym wrócił do czyszczenia blatu.

Podał ci ciemny piwo z białą gęstą pianą. Czuć prażony jęczmień i chmiel. W smaku czujesz gorycz piwną. Jest dobre i zarazem mocne.
Przysiadłeś się do blond mężczyzny w czarnej Bandamie na ramieniu zawiązanej. Ma tylko ciemno zielone spodnie na sobie. Całą klatkę piersiową ma pokrytą licznymi bliznami po broni tnącej. Tak jak i ty sączy porter. Oczy ma zielone a przy pasie ma po lewo i prawo przypasane maczety. Przez plecy ma przepasaną szarfę a w niej obwiązane jakieś  ostrze w czarnym materiale. Po kształcie wskazuje na jakiś tasak jednosieczny.
Podniósł leniwie wzrok znad kufla i uśmiechnął się.
-W mieście jest ni jak. Kilka grup próbuje przejąć na nim kontrolę. -złapał łyk piwa. -O czym to ja... -podrapał się po podbródku. -A już wiem. znowu pociągnął łyk i odstawił kufelek. -Jak postawisz portera to powiem więcej . -uśmiechnął się.

Ponownie uśmiechnął sie chytrze i teraz ponownie pociągnął tęgi łyk.
-Zacznę od tego, że jestem zwykłym wolnym duchem. Kto zapłaci ten ma moje usługi. Nie powiem, że nie chciał bym żyć inaczej lecz nie potrafię. Taki mój charakterek. -pociągnął kolejny łyk.
W tym czasie za srebrnika zamówiłeś specjalność lokalu. kilka ryb pieczonych z kaszą i warzywami. Podał Ci to barman w drewnianej misie wraz z piwem.
-Grup jest dokładnie sześć. Przynajmniej te, które się liczą tak naprawdę w tym mieście. -znowu wziął łyk i odstawił kufel kiedy dostrzegł, że mu sie przyglądasz. -Lokalnym graczem jest Zakon Solarów zwany też Zakonem Czarnego Miecza. To lokalne siły Wschodniego Cesarstwa Girdonis w, którym aktualnie się znajdujemy. Kolejni z, którymi sie trzeba liczyć są rozbitkowie z kontynentu a zwą sie Ironassirzy. Są w porównaniu do lokalnych mężczyzn niczym olbrzymy. Tylko Ci z Minas Tirith mogą się z nimi równać.Jest ich mało ale szybko zdobywają poparcie miejscowych. Lokalna gildia Jadeitowego Pagonu próbuje utrzymać sie w czołówce. poznasz ich po zielonych barwach. Kolejnych, których rozpoznasz od razu to Srebrne Koszule. Noszą srebrne koszule kolczą. Nikt nie wie jakie są ich cele. Kolejni gracze w Osgiliath to piraci Krwawo Brodego i Czerwone Kosy. Jednych i drugich rozpoznasz od razu. Ci od kos mają je zawsze na plecach a piraci zawsze noszą barwy swojego okrętu. -znowu chwycił za kufel. -Więc ja dotrzymałem swoją część a Ty swoją. Skoro nic już nie chcesz na mnie pora. -przechylił kufel i wypił jego zawartość jednym haustem.

Po zapłaceniu karczmarzowi wyszedłeś na zewnątrz.
Przez ulicę przechodzili dziani w kolczugi mężczyźni w niebieskich płaszczach. Poza halabardami i sztyletami przy pasie nie posiadali żadnego uzbrojenia.
Dalej dostrzegłeś stojących przy wózku z jedzenie grupkę chłopców w żółtych koszulach i czarnych spodniach.
Tuż przed murem do dzielnicy miejskiej spora kolejka różnorodnie ubranych ludzi czeka na odprawę.
W tej części miasta poza czynszówkami w nie najlepszym stanie wizualnym, dużą liczbą magazynów, tawerną i karczmą nie widzisz nic ciekawego. Być może za dnia nie wszystkie.
Parę razy próbowałeś zagadnąć przechodnia ale albo byłeś ignorowany lub obrzucany ciepłymi epitetami. Ludzie tu się śpieszą nie wiedzieć czemu.
W jednej z alejek dostrzegłeś odzianego w zbroje jegomościa rozmawia z żebrakiem. Obaj mocno gestykulują jednak jesteś za daleko a gwar doków nie ułatwia podsłuchiwaniu.